ما همه محکومیم.مثل یک نویسنده که محکوم است به نوشتن مثل یک نقاش که محکوم است به کشیدن و تصویر کردن مثل یک...که محکوم است به...ومثل یک انسان که محکوم است به زندگی کردن.
/خودم/
پس از کلی فکر کردن که بنویسم یا نه تصمیمم رو گرفتم. شروع میکنم به نوشتن چون محکومم.چون هنوز به اون چیزی که میخوام نرسیدم من بهش میگم حق!
شروع میکنم به نوشتن و بیخیال بی معرفتی بعضی از دوستان میشم که کمی کم لطف بودن مثل الان که...
و شروع میکنم به تنفس در هوای وبلاگ ها...