هدیه ام از تولد

هدیه ام از تولد
گریه بود
خندیدن را تو به من آموختی.

سنگ بوده ام
تو کوهم کردی
برف می شدم
تو آبم کردی
آب می شدم
تو خانه دریا را نشانم دادی.

می دانستم گریه چیست
خندیدن را
تو به من هدیه کردی
 
« شمس لنگرودی»